Müslüm Çizmeci’nin ilk kez KalemKahveKlavye’de yayımlanan “Yıkım” esasen bir üçleme. Birazdan üçüncüsünü okumak üzere olduğunuz üçlemenin ilk şiiri BURADA, ikincisi BURADA. Hatta klip bile var.
Bana oradan bir yalnızlık çek nurten, demli olsun
ışıkları kapat, kapıyı kapat, kalbini aç, avcunu uzat
ölüm kokan bir enkaz topladım sana
güneş yok yağmur yok zeytin ekmek var karnım tok
yıkıktır ev, yenisini inşa etsem yaşayacak hevesim yok
bir fırtına bir tufan koptu kopacak
devlet dersen çocuk cesedi
ışıkları kapat, kapıyı kapat, kalbini aç, avcunu uzat
ölüm kokan bir enkaz topladım sana
güneş yok yağmur yok zeytin ekmek var karnım tok
yıkıktır ev, yenisini inşa etsem yaşayacak hevesim yok
bir fırtına bir tufan koptu kopacak
devlet dersen çocuk cesedi
oldukça mutsuzum, ağlıyorum nurten
çöl içilen bir gecenin sabahındayım
sırattan geçip sana varmıştım şimdi ben
yaz günü bir hortumun savuruşuyum
çoşsam insan kalmadı şehir talan
sussam nereye kadar hep aynı yalan
sonsuzluk kuşkulu bir girdap nurten
öyle bir boşluk ki nasıl izah etsem
sanki mürettebatsız gemiyim denizinde
senin kara bayrağını çekmişim göndere
dönüp duruyorum olduğum yerde
ben dünya değilim ki insanım nurten
çöl içilen bir gecenin sabahındayım
sırattan geçip sana varmıştım şimdi ben
yaz günü bir hortumun savuruşuyum
çoşsam insan kalmadı şehir talan
sussam nereye kadar hep aynı yalan
sonsuzluk kuşkulu bir girdap nurten
öyle bir boşluk ki nasıl izah etsem
sanki mürettebatsız gemiyim denizinde
senin kara bayrağını çekmişim göndere
dönüp duruyorum olduğum yerde
ben dünya değilim ki insanım nurten
Müslüm Çizmeci, 87 Türkiye doğumlu, insan, kalem kullanabiliyor. Alfabeyle karmaşık bir ilişkisi, şimdiye dek yayımlanmış bir şiir kitabı var. Lethe Kitap’ta kurucu işçi. Hayalsever, hayvanperest, fanzinkolik.