Kimse boğazımızdan öpmeyecek bizi anne, Kimse düğüme dayamayacak kulağını. İçimdeki çocuğa sûreler inecek, İçimdeki çocuk aklımı ıslatacak anne. Kalbimiz kırıldı biraz anne, Ama öpersen geçecek. Dökülecek alnımdan kibir, sırtımdan el izleri. Her gün kendimi bekledim iş dönüşlerinde, İçimdeki çocuğu koşturdum her yokuşta. Her akşamda, Her anıda. Büyüme, diye tembihledim anne, Musibetlerce talan olmuş bir evken çocukluğum. İnsan...