Kim demişti bebekler buluta benzer diye
Kim demişti kitaplar aslında her insana tek tek iner diye
Keder odalarında anıları taze sıkılmış portatif ablalar var
Sigara içen babalar balkonda yalnızlığı yudumluyor
Geceler üst üste binmiş kalpler gibi ağır
Gözyaşlarıyla oyulmuş eski bir resmin peşinde dedektifler
Bir ev arıyorlar şimdi, içinde istiflenmiş turuncu balıklar
Dar geliyor hayat ve odalar, izmaritler
birikiyor, sesler birikiyor
birikiyor, sesler birikiyor
Zaman öyle birikiyor ki baraj yıkılmak üzere, gol olmak üzere
Çizgi sincaplar arıyorum soluk prensesin ruhunda koşuşturan
Bir dizi önlem aldım çünkü hiçbir yerde sevilmiyorum
Akdeniz gitmemi istiyor bu açık, dün dalgayla bana bir nota gönderdi
Bir dizi önlem aldım ve şişirip patlattım bu kentin akciğerini
Babil’de yürüyorum, keyfim yok, otobüsler
kornalıyor
beynimi
kornalıyor
beynimi
Sahilde yürüyorum, yukarıdan çekiştiriyor biri acı kapaklarının ipini
Sonra salıyorum bir çılgın mevsiminde içimdeki keçileri
Zıplıyorum, otluyorum, deliriyorum
Kim demişti bebekler buluta benzer diye
Kim demişti kitaplar aslında her insana tek tek iner diye
Kim demişti pikaplara en çok gerillalar yakışır diye
Geliyorsun ya dar alanlarıma ince çalımlarla
Lütfen kapıyı kilitle
**
