İns/an | Nafia Grezowy Definy

Söyle, nasıl vuruldu dağlarım sırt sırta.

İnsan…

Su kadar şeffaf ol bana,

Su kadar temiz…

İnsan…

Ayıkla taşı ömrümden.

El et, derman ver…

“Koştum da yorulmadım” de bana…

Söyle, yok hakikatin bir köşesi…

İnsan…

Koş yetiş an’ıma,

An ki ziyan…

İki günü bir ölüler var koynumda…

Söyle, bir duvardı hayat, ördüğüm an
be an.

İnsan…

Cürm-ü meşhut, saklandığım mağaramda
heves.

Cürmüme ortak yaktığım ateş ve
kum…

Kum ki zaman henüz var.

Ateş ki aynama dar…

Söyle, nasıl vuruldu dağlarım sırt
sırta.

İnsan…

Su kadar şeffaf ol bana,

Su kadar temiz…

Aklımda aksimi bulandırma…

Söyle, onca karanfili kim serpti
saçlarıma…