Bir ‘Hayat-Sanat-Edebiyat’ Mecrası: Mecburlar

Tanıtım bülteninden:

İnsan denen yaratılmışın altını oymaya çalışan ne kadar cinvari fikir varsa reddediyoruz. Benimsediği yaşama biçimini, başkalarınakabul ettirmeyi çok önemli zanneden girişimci kafalara kafa atıyoruz. İst’le biten kimlik kalkanlarını kaldırıyor, istasyonu, İstanbul’u, istavriti seviyoruz ama istismar etmiyoruz. A harfine cı ile bağlanıyor. Sağa, sola takılmadan başka türlü bağlanmayıboyacılara, dürümcülere, ayakkabıcılara bilcümle esnaf kardeşlerimize bırakıyoruz. O iyi insanlarındönmelerini bekliyor, muhacir kızının artık inanmasını arzu ediyoruz. Basit yaşamaya çalışıyor, alengirli görünmek için kendimizi yırtmıyoruz. Esir Şehrin İnsanları’na komşu, Küçük Ağa’ya destek kuvvet olmayı istiyoruz. Bir eserin güzelliği karşısında gıpta ediyor, tepkimiziaramıza giren karlı dağlara gösteriyoruz.

Bir gün bu ülkede sanatın sadece insan yüreğine özgü olduğuna inananların çoğunluğu oluşturması için mücadele ediyoruz. Zaman aleyhimize işlese de umut ediyoruz, hayal ediyoruz, devam ediyoruz. Hepimiz mecburuz, yaşadıkça mecbur kalacağımızı biliyoruz.