Bahri Barlas, Kalem Kahve Klavye için Alpcan Candan tarafından yazılan bir hikaye dizisi olup iki hafta, dört bölüm halinde, 12-14-19-21 Kasım geceleri yayınlanacaktır.
Bilmesem de Bilirim
Sözde zamanımı elimden
almışlar,
almışlar,
Elimi kim gördü ben
bilirim!
bilirim!
Bir yağmur damlar yeryüzünden
En alta,
Tanrı kaçıncı kez
terledi, bilirim!
terledi, bilirim!
Durmuş zaman, durmaması
gereken yerde
gereken yerde
Sorsam mı şimdi,
Bu hayatın adı ne?
Ya da kalsam mı şimdi
Ama
Gelmek için nereden
gittim,
gittim,
Bilirim.
Kaçıncı günahımda yanıldıysam,
O
yere kadar doğrusunu yaptım.
yere kadar doğrusunu yaptım.
Kendimi
Ucuza et satan bir kasaptan aldım.
Kasap kimdir?
Ben
bilirim.
bilirim.
BAHRİ BARLAS
Bugün kendimle tanışsaydım ondan hoşlanmazdım. Ama zaten tanışma sebebim
de hoşlanmamam olurdu. Sevmediğim şeylerin üstüne giderek öğrendim nasıl
sevmemem gerektiğini. Gözü yaşlı bir sorgulamanın önemli bir cevapsızlığıydı
aynadaki görüntüm de. Öyle bir yaştı ki bu; içindeki tuzu ayırt edebilip, kendi
ölümümü getirecek olan o kutsal zehrin içine serpiştirebilirdim. Bu derece
hakimdim. Yani bu derece bitiktim. Ama ben, bana göre hâlâ kendimle tanışmadım.
Bazı boşluklar, onları derin olarak görme isteğiyle derin olurlardı. Ben her
zaman bu ”bazı”ya fazlaydım.
Böyle
düşünüyordum. Gecenin bir yarısı, karanlıktan yarısı görünmeyen bu semte
bakarak, aklımdan geçiriyordum. Nursel yaralanmıştı, Gökalp ölmüştü ve ben
tekrar yalnız kalmıştım. İnsanlık sağ, ben selamet! Artık bir önemi yok.
düşünüyordum. Gecenin bir yarısı, karanlıktan yarısı görünmeyen bu semte
bakarak, aklımdan geçiriyordum. Nursel yaralanmıştı, Gökalp ölmüştü ve ben
tekrar yalnız kalmıştım. İnsanlık sağ, ben selamet! Artık bir önemi yok.
Şimdi
eve gidip uyuyacağım. Doktorun dediği gibi, yoldan geçen ve hiçbirimizin sesini
duymadığı bir arabanın fırlattığı taş yüzünden Gökalp öldü. Büyük hayaller
kuranlar, keşke kurdukları hayallerin büyüklüğünde ölseler. Dünya ne güzel bir
yer olurdu. Ama olmadı.
eve gidip uyuyacağım. Doktorun dediği gibi, yoldan geçen ve hiçbirimizin sesini
duymadığı bir arabanın fırlattığı taş yüzünden Gökalp öldü. Büyük hayaller
kuranlar, keşke kurdukları hayallerin büyüklüğünde ölseler. Dünya ne güzel bir
yer olurdu. Ama olmadı.
Olsun. Oluncaya kadar uyurum.
Bahri
Barlas, uyur.
Barlas, uyur.
-SON-
“soundtrack” yerine:
