İnsan psikolojisi ve yalnızlığının mekânlar üzerinden verildiği bir roman Y.Ü.K.. İsminden yapısal bileşenlerine uzanan “çok anlamlılık/çok katmanlılık” romanı kuran, olduran bir işlev görüyor. “Yük” sözcüğü romanın kahramanları Başar ve Betina için farklı metaforik bağlamlara işaret etse de iki kahramanı birbirine bağlıyor. Betina’nın YÜK’ü somut yaşanmışlıklara, Başar’ın Y.Ü.K.’ü ise daha çok ontolojik kaygılara işaret ediyor. Kot...