“Egolayzır” esasen bir müzik derlemesi olup, her müzik altına Yaşar Can Özten tarafından serbest çağrışımlarla yazılmış hikayeler, denemeler ve muhtelif lirik metinlerle 8 gece boyunca sürecek bir yazı dizisi haline gelmiştir.
Hoş geldin,
Egonu kapının arkasına as,
hafifle; o çok güvendiğin zırhını çıkar, savaşma benimle. Sadece sevişelim
zamanın hüküm sürmediği bir yerde!
hafifle; o çok güvendiğin zırhını çıkar, savaşma benimle. Sadece sevişelim
zamanın hüküm sürmediği bir yerde!
Kibrini burada bırakmışsın giderken, eskiciye verdim; sana hiç
yakışmıyordu…
yakışmıyordu…
Sana yeni şeyler almadım. Ama, yeni şeyler yapabilirim. Hani içerisine
“sevgi” katılarak yapılan şeylerden…
“sevgi” katılarak yapılan şeylerden…
Biliyorum;
Alışkın değilsin, ben de değildim…
Birbirimize alışmamıştık, böyle duygulara alışmamıştık; birbirimizi,
kendimizi kandırmıştık sadece…
kendimizi kandırmıştık sadece…
Selamı var içimdeki kadının
size…
size…
Selamı var içimdeki adamın
size…
size…
Selamı var içimdeki çocuğun size…
Selamı var içimdeki ihtiyarın size…
Gel şimdi alışalım birbirimize; önce, alıştıktan sonra kendimize…
Korkma!
Ben kendimi bildim bileli, ki yeni yeni biliyorum kendimi, yorgun
bedenime terapi yapıyor ruhum… Gel barışalım…
bedenime terapi yapıyor ruhum… Gel barışalım…
Birkaç seansımı paylaşabilirim seninle…
Sahi;
Ne zamandır küstünüz siz kendinize…
(?)
(?)
Biraz düşün, taşın…
Hatta taşı zihnini daha güzel bir yere…
Birden fazla ve birbirinden farklı pencereleri olsun, aydınlık ve
huzurlu olsun, güzel bir yer olsun!
huzurlu olsun, güzel bir yer olsun!
Kafandaki soru işaretleri dönüşmeden önce birer ünleme;
Gel alışalım birbirimize. Ben sana, sen bana; biz bize, siz size…