KalemKahveKlavye.com’da bir pop-up halinde okurlarımıza yönelttiğimiz Okur Anketi’nin ilkini 1000’e yakın cevapla sonuçlandırdık.
Anketi boş bırakanlar, “asdsffgfh” şeklinde yahut bir dizi şirin küfür ve “sana ne”yle yanıt verenler haricinde gelen cevapları derledik.
- Tahmin edileceği gibi açık ara “kağıt parçası, not kağıdı, peçete, post-it” gibi objeler koyanların sayısı listenin başını çekiyor. Çok az bir farkla ise arkasından -elbette hiç sürpriz olmayacak- “Sayfayı kıvırırım” diyenler geliyor. Birçok cevapta “Biliyorum kıvırmamam gerekir ama yapıyorum” gibi mahcubiyetler de görmek mümkün.
- Listenin üçüncü sırasında ise “aklımda tutarım” diyen süper üşengeç veya görsel hafızası pek kuvvetli –ya da ikisi birden- okurlarımız geliyor.
- Kitap okurken altını çizenler ve not alanların oluşturduğu “kalem koyarım” güruhu ise dördüncü sırada. Bu grubu da kuru kuru kağıt koymak yerine alışveriş fişi, bilet, banka kartı, kıyafet etiketi gibi objeler kullananlar takip ediyor.
- Elini saksısına daldıranlar veya sevdiği bir çiçeği kurutup sayfa arasına koyanlar da altıncı sırada. Onları da “tel toka, ataç, aksesuar, takı, iplik, kablo” diyenler takip ediyor.
Listenin devamını birbirlerine çok yakın sayılarda olan şu gruplar oluşturuyor sırayla:
- “En yakında ne varsa”
- “Sigara, çakmak, sarma kağıdı, kibrit”
- “Kitabı ters çeviririm”
- “Para”
Bu arada üşenmeyip bölüm sonuna kadar okurum diyen 3 okuru da kutluyoruz.
İstisnai Cevaplar
Hiç kuşkusız yaratıcı veya ilginç birer okur olduklarını düşündüğümüz ya da bir veya iki adet verilen cevap sahiplerini ayrı bir başlığa aldık. İşte onların ayraç yerine kullandıkları objeler:
- Bardak Altlığı
- Fotoğrafını Çekerim
- 1 Dolar
- Telefonuma Not Ederim
- Takvim Yaprağı
- Açma Halkası, Şişe Kapağı
- Dondurma Çubuğu
- Yara Bandı
- Çay Kaşığı, Çatal, Kaşık
- İskambil Kağıdı
- Ambalaj (Sakız, Çokomel)
- Son Sayfaya Not Düşerim
- Galeta
Akılda Kalanlar, Gülümsetenler, Pek İlginç Olanlar
“Tükürürüm”
“Ağlarım”
“Çorap”
“Kitabın sayfasını kıvıran hayvan oğlu hayvanlardanım ben.”
“Başka Bir Kitap”
“Sigara, banka kartı (bu yüzden birkaç tanesini kaybettim)”
“Bir parça kağıda o kitaptan söz yazar ve her elimden kitabı bıraktığımda onu ayraç olarak araya koyarım”
“Hiç bir şey kullanmam, her seferinde okudum yeri bulmak için uğraşırım.”
“Sayfada beğendiğim bir söz ya da akılda kalıcı bir cümle varsa; gün boyunca tekrarlarım. Sonraki kitap okuyuşumda da cümleyi tekrar ederek sayfayı bulmaya çalışırım.”
“Pelin Batu’nun gençlik fotoğrafı”
“23’se 23 yaşımı hatırlatacak bir anı ezberlerim hemen, 79’sa 79 sene yaşar mıyım acaba derim, 35’se Cahit Sıtkı Tarancı’yı tekrarlarım.”
“Evrak çantamdaki vapur tarifesini ya da çantama gelişigüzel attığım herhangibir tesisatçının posta kutuma reklâm olsun diye bıraktığı kartvizitini kullanırım.”
“Kaldığım yeri gerçekte yaşayıp hafızama kazırım”
“Kitapları yaşayarak okurum kimse yaşamında kaldığı yeri unutmaz.”
“Sayfayı kıvırıp üstüne şunu yazarım: Belki birileri de benim gibi burada yorulmuştur.”
“Öğrencilik günlerinden kalma Babam ve Oğlum’un sinema bileti…”
“Araya kağıt koyar, üzerine ayraç yazarım.”
“ ‘Kitap ayracına bir dolar vermek niye, doları kitap ayracı yerine kullanmak varken.’ –Steven Spielberg
Kitap okumayı alışkanlık edinme dönemindeyken birçok kez kırtasiyelere ayraç almaya gidiyordum.Lakin zamanla kitap okumak benim için iki sayfa arasındaki ayraçtan çok daha fazlası oldu.Kitap ayracı,kitapların içine çekildikçe gözüme gereksiz görünmeye başladı. Ayraç olarak asla kitabımın köşesini bükmedim.Ve asla kitabın kendi ayracını kapağından çıkartıp kullanmadım. Kitaplara biraz çocuksu bir özen göstermeye başladım. Şimdi kitabımın arasında gezdiğim ülkede çekindiğim bir fotoğraf var.Her kitabımı açtığımda hem kaldığım yeri hem de güzel anılarımı hatırlatıyor.” (Sinem Olgun)
“Eğer orası kaldığım bir “yer” ise orada zaman kavramı da vardır. Hatırlamak için kitabın gerçekliğine girip kaldığım zamandan devam ederim. “
“Kitabı sonu sıfırlı bir sayfada bırakırım, sonrasında bulmak kolaylaşır.”
“Evet, koca kitaplığınız vardır, bir dolu da kitap. Yine de, kimi zaman yeni bir kitaba başlarken aradığınız ayraç bulunamayabilir. Kitap sayfalarının köşesini kıvırmaya elli yıldır kıyamam. Ayraçsız kaldığımda, elime gecen ilk “şeyi” kitabımın arasına koyu veririm. Bu yıl, İstanbul Sinema Günlerinden beri, son gittiğimiz filmin biletini ayraç olarak kullanıyorum. Karanlığı, pürüzü, kirli çatlakları bol olan ülkemde, bir sonraki yılın sinema festivalini, her gün anarak kitap okumak hoşuma gidiyor. Sevgiler.” (Şeref Tokgöz)